Η ημικρανία είναι χρόνια πάθηση που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια πονοκέφαλου που συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα. Σε μερικές περιπτώσεις η νόσος παρουσιάζει προοδευτική επιδείνωση.

Πριν από την εφηβεία, η ημικρανία είναι συχνότερη στα αγόρια παρά στα κορίτσια. Στην εφηβεία, το ποσοστό των κοριτσιών που πάσχουν γίνεται μεγαλύτερο.

Κατά το τέλος της εφηβείας, στις γυναίκες η νόσος έχει διπλάσια συχνότητα από ότι στους άνδρες. Επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού.

Η ημικρανία επηρεάζει περισσότερο και τα δύο φύλα κατά την πλέον παραγωγική φάση της ζωής, δηλαδή μεταξύ 25 και 55 ετών. Στα ανώτερα κοινωνικοοικονομικά επίπεδα, η νόσος εμφανίζεται συχνότερα.

Εκτός από τη δυσάρεστη και οδυνηρή κατάσταση που προκαλεί στους ασθενείς, η ημικρανία είναι επίσης αιτία σημαντικής οικονομικής επιβάρυνσης λόγω ιατρικών εξετάσεων και φαρμάκων. Επιπρόσθετα προκαλεί απουσίες από την εργασία και μειωμένη παραγωγικότητα.

Έχει υπολογισθεί ότι περισσότεροι από 50% των πασχόντων από ημικρανία, βασίζονται για την αντιμετώπιση των πονοκεφάλων τους, σε φάρμακα που αγοράζουν ελεύθερα χωρίς δηλαδή ιατρική συνταγή. Η ασπιρίνη είναι ένα από τα φάρμακα πρώτης γραμμής που χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό.

Παρά το γεγονός ότι η ασπιρίνη θεωρείται αποτελεσματική θεραπεία  για την ημικρανία, εντούτοις δεν έχουν γίνει αρκετές μελέτες για την αξιολόγηση της δράσης της. Για να διερευνήσουν το εν λόγω ζήτημα, γιατροί από το ιατρικό κολέγιο Albert Einstein της Νέας Υόρκης, διεξήγαγαν μια προοδευτική, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλή, θεραπευτική δοκιμή σε 402 ασθενείς με ημικρανία.

Στους ασθενείς χορηγήθηκε με τυχαιοποιημένο τρόπο είτε ασπιρίνη 1 γραμμάριο είτε εικονικό φάρμακο. Συνολικά 201 ασθενείς έλαβαν ασπιρίνη ενώ 200 έλαβαν εικονικό φάρμακο (πλασέμπο). Η ασπιρίνη ή το εικονικό φάρμακο, δίνονταν με την έναρξη του επεισοδίου ημικρανίας με ή χωρίς αύρα.

Οι ασθενείς, οι οποίοι δεν ήξεραν στην έναρξη της έρευνας ποιο από τα δύο φάρμακα ελάμβαναν, αξιολογούσαν το αποτέλεσμα του φαρμάκου που ελάμβαναν μετά από 30 λεπτά, κάθε ώρα για τις 6 ώρες που ακολουθούσαν και 24 ώρες μετά. Ο πόνος που αισθάνονταν οι ασθενείς βαθμολογούταν από αυτούς στη βάση μιας κλίμακας από το 1 έως το 4.

Τα αποτελέσματα έδειξαν: Στις 2 ώρες μετά τη χορήγηση των φαρμάκων, από την ομάδα των ασθενών που έλαβαν την ασπιρίνη, 52% είχαν ανταπόκριση. Αντίθετα μόνο 34% από την ομάδα με το πλασέμπο δήλωσαν ότι είχαν βελτίωση. Μετά από το χρονικό αυτό διάστημα, 20% των ασθενών που έλαβαν την ασπιρίνη, δεν είχαν καθόλου πόνο. Στους ασθενείς με το εικονικό φάρμακο, μόνο 6% δεν είχαν πονοκέφαλο   Επιπρόσθετα παρατηρήθηκε ότι η ασπιρίνη μείωνε περισσότερο την ευαισθησία στο φως, στον ήχο και τις αναγούλες παρά ότι το πλασέμπο. Επίσης στις 24 ώρες η υποτροπή του κεφαλόπονου της ημικρανίας ήταν σπανιότερη στην ομάδα που έλαβε την ασπιρίνη    Δεν υπήρχαν διαφορές όσον αφορά στις παρενέργειες μεταξύ των 2 φαρμάκων. Η ασπιρίνη δεν προκαλούσε προβλήματα ανεκτικότητας στους ασθενείς

Το συμπέρασμα των γιατρών από τη Νέα Υόρκη είναι ότι η ασπιρίνη είναι αποτελεσματική και ασφαλής θεραπεία για την αντιμετώπιση των κρίσεων ημικρανίας σε επιλεγμένους ασθενείς.

Η ασπιρίνη χρησιμοποιείται για περισσότερο από ένα αιώνα για τη θεραπεία της ημικρανίας και άλλων πονοκεφάλων. Έχει διάφορες ιδιότητες (αναλγητική, αντιφλεγμονώδη και αντιπηκτική δράση μειώνοντας τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων) που είναι χρήσιμες για την αντιμετώπιση των μηχανισμών που προκαλούν τον πονοκέφαλο στην ημικρανία.

Εμείς θα συγκρατήσουμε από την εν λόγω έρευνα ότι τεκμηριώνεται η αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της ασπιρίνης για τη θεραπεία των κρίσεων ημικρανίας. Βέβαια είναι απαραίτητο ο ασθενής να συμβουλεύεται το γιατρό του, προτού προχωρήσει στη λήψη του φαρμάκου.