Τα αποτελέσματα μιας σημαντικής έρευνας που άρχισε από το 1971 και διήρκεσε για 25 χρόνια, δείχνουν ότι η ριζική μαστεκτομή για καρκίνο του μαστού, δεν έχει καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την επιβίωση της ασθενούς, σε σύγκριση με λιγότερο επιθετικές χειρουργικές επεμβάσεις.

Η ολική ριζική μαστεκτομή περιλαμβάνει τη χειρουργική αφαίρεση όλου του μαστού, την αφαίρεση των λεμφαδένων της μασχάλης και των μυών του θώρακα που γειτνιάζουν (όπως ο μείζων θωρακικός μυς).

Η τροποποιημένη ριζική μαστεκτομή περιλαμβάνει την αφαίρεση όλου του μαστού και των λεμφαδένων της μασχάλης, χωρίς να αφαιρούνται μυς της περιοχής όπως ο μείζων θωρακικός μυς.

Η συντηρητική μερική μαστεκτομή περιλαμβάνει μόνο την αφαίρεση του όγκου και του γειτονικού ιστού του μαστού, με ή χωρίς την αφαίρεση των μασχαλιαίων λεμφαδένων. Τα αποτελέσματα της μεθόδου αυτής είναι καλύτερα όταν πρόκειται για μικρούς όγκους και όταν συνδυάζεται με τη χορήγηση ακτινοβολίας.

Η έκταση που μπορεί να πάρει η μαστεκτομή έχει μεγάλη σημασία για τη σωματική εικόνα της γυναίκας. Η τροποποίηση της σωματικής της εικόνας λόγω της επέμβασης μπορεί να έχει σημαντικές ψυχολογικές επιπτώσεις.

Οι Αμερικανοί ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Pittsburgh, παρακολούθησαν 1.665 γυναίκες με καρκίνο του μαστού από το 1971.

Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι οι γυναίκες που υποβλήθηκαν σε ολική ριζική μαστεκτομή, δεν είχαν καλύτερα αποτελέσματα όσο αφορά την επιβίωση, με ή χωρίς υποτροπή της νόσου, σε σύγκριση με τις γυναίκες που υποβλήθηκαν σε τροποποιημένη ριζική μαστεκτομή.

Γυναίκες των οποίων η ασθένεια επεκτάθηκε στους αδένες της μασχάλης, υποβλήθηκαν σε αφαίρεση των αδένων αυτών ή ακόμη υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία. Και στις περιπτώσεις αυτές η ολική ριζική μαστεκτομή δεν είχε καλύτερα αποτελέσματα.

Η ακτινοβολία μετά από την επέμβαση είναι δυνατόν να βοηθήσει ένα αριθμό ασθενών. Ιδιαίτερα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των υποτροπών που εκδηλώνονται στην περιοχή που έγινε η επέμβαση.

Περίπου 10% των γυναικών θα παρουσιάσουν καρκίνο του μαστού. Στο 95% των περιπτώσεων πρόκειται για διηθητικό καρκίνο ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις πρόκειται για πολύ αρχικά στάδια, γνωστά σαν carcinomas in situ.

Η αυτοεξέταση και η μαστογραφία αποτελούν τον καλύτερο τρόπο πρόληψης και έγκαιρης διάγνωσης.

Η πρόγνωση για τον καρκίνο του μαστού βελτιώνεται, λόγω του ότι σήμερα τα περιστατικά ανιχνεύονται έγκαιρα και λόγω της βελτίωσης των θεραπειών που χορηγούνται.